آموزش کودکان

وبلاگ آموزشگاه کودکان:یکی از موارد آموزنده که باید مورد توجه قرار بگیرد سوءاستفاده جنسی از کودکان است. در آمریکا هر ساله در حدود دویست‌هزار مورد سوءاستفاده جنسی گزارش می‌شود که هر ساله 10درصد به آن اضافه می‌شود. بیش‌تر کارشناسان معتقدند که بین 20 تا 30 درصد از این تعداد را دختران و تقریبا نیمی از آن را قربانیان پسر تشکیل می‌دهد.

با توجه به این خطر، بسیاری از مدارس برنامه‌هایی را برای جلوگیری از سوءاستفاده‌های جنسی از کودکان تنظیم کرده‌اند. در بیشتر این برنامه‌ها آموزشهای مختلفی درباره سوءاستفاده جنسی به بچه‌ها آموخته می‌شود، برای نمونه آگاه کردن آنها در مورد تفاوت بین لمس «خوب و محترمانه» و لمس «بد و زشت»، هوشیار کردن آنها نسبت به خطرات وتشویق کردن آنها برای گزارش کردن این اعمال خلاف به افراد بزرگسال. تحقیقات نشان داده است که این آموزشها در کاهش جرایم بی‌تاثیر نبوده است اما بچه‌هایی که تحت آموزشهای جامع و گسترده شامل تقویت قابلیتهای اجتماعی و عاطفی مربوطه قرار داشته‌اند بهتر توانسته‌اند از خود در برابر تهدیدات جنسی محافظت کنند. آنها بهتر از بچه‌های دیگر می‌توانند از فرد خطاکار بخواهند که آنها را رها کند، داد و هوار راه بیاندازند و با فرد خلافکار گلاویز شوند، یا او را تهدید به لو دادن کنند، و هنگامی که رفتار ناشایستی با آنها شد عملا آن را به والدین خود بگویند. ویژگی اخیر ( گزارش کردن عمل خلافکار) یکی از بهترین راههای پیشگیری‌کننده است.

در تحقیقی که بر روی تعدادی کودک‌آزار چهل‌ساله صورت گرفت هریک از آنها به طور متوسط در هر ماه ( از دوران نوجوانی خود به بعد) یک قربانی داشته‌اند. گزارشی درباره‌ یک راننده اتوبوس و یک معلم کامپیوتر نشان داد که آنها هر ساله سیصد بچه را مورد آزار قرار داده‌اند ولی حتی یک بچه از سوءاستفاده جنسی آنها گزارش نداد تا اینکه یکی از پسرهایی که توسط معلمش مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته بود همان عمل را با خواهرش انجام داد و بدین ترتیب راز خلافکاران برملا شد. بچه‌هایی که تحت آموزش برنامه‌های جامع و مفصل‌تر قرار داشتند سه برابر بیش‌تر از بچه‌هایی که برنامه‌های کوتاه مدت را پشت سر گذاشته‌ بودند احتمال داشت که سوء رفتارهای جنسی را گزارش دهند. مجریان این برنام‌ها آموزش‌های مختلفی در مورد بهداشت و مسایل جنسی به بچه‌ها می‌دهند و از والدین می‌خواهند تا آنچه در مدرسه آموزش داده می‌شود در خانه نیز برای بچه‌ها تکرار کنند. بچه‌هایی که والدینشان چنین کرده‌اند خیلی بهتر از دیگران در مقابل تهدید به سوءرفتار جنسی مقاومت کرده‌اند.

علاوه بر آن قابلیت‌های اجتماعی و عاطفی تاثیر قاطعی در این زمینه دارند. برای بچه کافی نیست که فقط چیزهایی درباره‌ی لمس «بد» و «خوب» بداند بلکه او نیاز به خودآگاهی دارد تا بفهمد چه زمانی در موقعیت نامناسب یا ناراحت کننده قرار دارد. او باید آنقدر اعتماد به نفس داشته باشد که بتواند حتی در مقابل فرد بزرگسالی که سعی دارد از او سوءاستفاده کند جسورانه بایستد و از خود محافظت کند. یک بچه همچنین نیاز به روش‌هایی برای جلوگیری از سوء رفتار فرد خلافکار دارد، هرگونه عملی اعم از فرار تا تهدید به لو دادن او.

براساس همین دلایل، برنامه‌های مفصل آموزشی به بچه‌ها یاد می‌دهند که چگونه بر خواسته‌های خود تاکید ورزند و به جای کناره‌گیری، بر احقاق حقوق خود پافشاری کنند و حد و مرز خود را بشناسند و از آنها دفاع کنند.بنابراین موثرترین برنامه‌ها علاوه بر ارائه‌ اطلاعات جامع در مورد سوءرفتار جنسی، شامل آموزش مهارت‌های اجتماعی و عاطفی اساسی است. این برنامه‌ها به کودک یاد می‌دهد که روش‌های مثبت‌تری را برای حل کشمکش‌های درونی خود بیابد، اعتماد به نفس بیش‌تری داشته باشد، اگر اتفاقی برایش رخ داد خودش را سرزنش نکند، و احساس کند که در حمایت والدین و معلمان خود قرار دارد و می‌تواند به آنها رجوع کند و اگر اتفاق ناخوشایندی برایش اتفاق افتاد بتواند آن را به دیگران بگوید.

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

وبلاگ آموزشگاه کودکان:بهترین راه این است که خطراتی را که در کمین بچه‌هاست با زبانی قابل فهم برای آنها توضیح داد و بلافاصله روش‌های پیشگیری از این خطرات را هم به آنها آموزش داد و مهم تر از همه آموختن روش‌های محافظت از خود، شاید مهم‌ترین کاری باشد که والدین برای فرزندان‌شان انجام می‌دهند؛ حتی مهم‌تر از فراهم کردن خورد و خوراک و پوشاک مناسب

البته همین‌ مهم‌ترین وظیفه، سخت‌ترین هم هست؛ چون اگر قرار باشد همه خطرات پیرامون کودک را به او توضیح بدهید، این کار آثار روانی نامطلوبی به جا می‌گذارد. در واقع کودک دیگر به هیچ چیز و هیچ کس اعتماد نخواهد داشت و یک احساس اضطراب و ترس همیشگی، با او همراه خواهد بود اما اگر از گفتن این خطرات صرف‌نظر کنید، باز هم این کارتان عواقب خاص خودش را خواهد داشت.

به گفته کارشناسان و روان شناسان ، در چنین مواردی باید خیلی حساب شده و منطقی با بچه‌ها صحبت کرد هیچ‌گاه نباید برای هوشیار کردن کودکان قصه‌های ترسناک برای آنها تعریف کرد چون این داستان‌ها بچه‌ها را در وحشت و اضطراب رها می‌کند و هیچ راه‌حلی به آنها یاد نمی‌دهد. در این خصوص می‌توان به 10 مهارت مهمی که پدران و مادران وظیفه دارند به فرزند خود آموزش بدهند، اشاره کرد.

1.احساس امنیت

باید به فرزند خود بیاموزید که هر انسانی حق و حقوقی دارد؛ از جمله حق نفس کشیدن، حق زنده ماندن و بسیاری حقوق دیگر. کودک باید بداند که حق امن ماندن و امنیت داشتن جزو حقوق طبیعی اوست و دیگران وظیفه دارند این حق او را به رسمیت بشناسند و رعایت کنند.

2.محافظت از بدن خود

کودک باید بداند که صاحب تمام بدن خود است و کسی حق ندارد بدون رضایت او و والدین‌اش، بدن وی را لمس کند.

3.کمک گرفتن از دیگران در برابر باج‌گیرها

افرادی که از بچه‌ها باج‌گیری می‌کنند از لحاظ روانی افرادی ترسو هستند که در برابر جمع هراسان می‌شوند و پا به فرار می‌گذارند. باید به کودک خود آموزش دهید که در چنین مواردی از دوستان نزدیک خود کمک بگیرد و حتما مساله را با مسوولان مدرسه یا با پدر و مادر در میان بگذارد. البته حتما به کودک بگویید در مواردی که باج‌گیرها برای او تهدید جانی داشتند مقاومت نکند. گاهی بچه‌ها از ترس اینکه به خاطر از دست دادن وسایل‌شان توسط والدین خود تنبیه شوند، به هیچ عنوان تسلیم نمی‌شوند و این بسیار خطرناک است.

4.گفتن حقیقت

اگر با فرزند خود مرتب صحبت کنید و همیشه به او یادآور شوید که پشتیبان همیشگی او در زندگی هستید، کودک هم یاد می‌گیرد مشکلات و رازهای خود را با شما در میان بگذارد و از شما کمک بگیرد.

5.مورد قبول قرارگرفتن

اگر فرزند شما مساله‌ای را که او را آزار می‌دهد یا باعث اضطراب او می‌شود برای شما تعریف کرد حتی اگر خیلی هم پیش‌پا افتاده بود هیچ‌گاه به او نخندید یا واکنشی نشان ندهید که او احساس حماقت کند چون این کار شما باعث می‌شود کودک کم‌کم مشکلات خود را بروز ندهد و اگر زمانی مورد آزار و اذیت واقعی هم قرار گرفت با شما م نکند.

6.راز دار نبودن

همیشه برنامه‌های تلویزیونی بچه‌ها یا حتی خود والدین، کودکان را به رازدار بودن تشویق می‌کنند و به کودکان می‌آموزند این رازداری باعث اعتماد دیگران به آنها می‌شود اما باید به فرزندان خود تاکید کنید که هیچ رازی نباید بین آنها و افراد بزرگ‌تر دور از چشم والدین وجود داشته باشد چون اکثر افرادی که کودک آزاری می‌کنند، به کودک می‌گویند بوسیدن یا تماس بدنی بین ما، رازی است که غیر از ما دو نفر کسی نباید آن را بفهمد.

7.مهارت «نه» گفتن

برخی والدین به فرزندان خود می‌آموزندکه همیشه باید به حرف بزرگ‌ترها گوش کرد و همیشه حق با بزرگ‌ترهاست اما در واقع، این آموزش کاملا غلط است و کودک باید یاد بگیرد که گاهی هم به خواسته‌های دیگران «نه» بگوید چون در غیر این صورت کودک خود را تسلیم هر نوع خواسته‌ بیمارگونه و آزاردهنده‌ای خواهد کرد.

8.مخالفت با تماس بدنی

هر کودکی باید بداند که هیچ کس حق ندارد او را به زور ببوسد یا در آغوش بگیرد. باید به فرزند خود بیاموزیم که اگر فردی او را مجبور به انجام چنین کارهایی کرد، حتما به پدر و مادر یا بقیه اعضای خانواده اطلاع دهد.

9.صحبت نکردن با غریبه‌ها

کودکان هیچ‌گاه نباید با افراد غریبه صبحت کنند یا هدیه‌ای از آنها دریافت کنند حتی یک شکلات یا آدامس. البته به کودک خود آموزش دهید که گاهی استثناهایی هم وجود دارد. مثلا اگر در خیابان گم شد، باید پیش پلیس برود و از آنها کمک بخواهد.

10.قانون‌شکنی

به کودکان خود آموزش بدهید که در مواقع خطر اجازه دارند هر قانونی را زیر پا بگذارند. حتما به آنها بفهمانید که در شرایط بحرانی هر کاری برای نجات خود انجام دهند، با پشتیبانی کامل شما همراه است. مثلا می‌توانند فرار کنند، خیلی بلند فریاد بکشند، دروغ بگویند و.

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

آموزش زبان به کودکان. چه وقت و چگونه؟

کودکان از زمان تولد توانایی شنوایی فوق‌العاده‌ای دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد اصوات مختلف را از هم تشخیص دهند. در صورتی که از زمان تولد با کودکی به 2 زبان صحبت شود، او به طور طبیعی قادر به درک هر دو خواهد بود. کودکانی که دو زبان را حین تولد می‌شنوند معمولا دیرتر به حرف می‌آیند. دلیل آن هم مواجه‌شدن کودک با دایره وسیعی از لغات است که باید آنها را درک و بیان کند. گاهی نیز کودک دو زبان را با هم مخلوط می‌کند. این حالت کاملا طبیعی است و در 3، 4 سالگی از بین می‌رود. هرگز برای آموزش کودکان، به عنوان مثال آموختن یا حرف زدن یک زبان نباید به کودک فشار آورد. اگر کودک حس کند والدین از پیشرفت‌ نکردن او نگران هستند، ممکن است دچار اختلالات تکلمی شود. اگر مجبور شدید به کشور دیگری مهاجرت کنید برای اینکه کودک شما زبان را بیاموزد کافی است یکی از والدین به زبان مادری و دیگری به زبان خارجی صحبت کند تا کودک آرام‌آرام با زبان بیگانه خو بگیرد. به محض تکمیل زبان اول، معمولا در 3 سالگی و با شروع مهدکودک می‌توان آموزش کودکان برای زبان دوم را آغاز کرد و خیلی خوب است که با آغاز مدرسه بچه‌ها از کلاس‌های زبان دوم هم استفاده کنند.

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

آموزش کودکان :روش‌های آموزشی در مهد کودک

بسیاری از والدین تمایل دارند فرزندان خود را تنها در سن شش سالگی به مراکز آموزشی مانند مهدکودک بفرستند تا برای مدرسه آماده شوند؛ در حالی که آموزش طولانی مدت، باعث افزایش بهره هوشی، رشد جسمانی و اجتماعی کودکان می‌شود. به این ترتیب بهتر است کودکان را از سن سه سالگی در مهدکودک ثبت نام کرد.

مهدکودک‌ شبانه روزی چیست

مهدکودک‌ها با توجه به میزان شهریه‌ای که دریافت می‌کنند و مجوزی که از سازمان بهزیستی دریافت کرده‌اند به چند دسته تقسیم می‌شوند. بعضی از مهدکودک‌ها فقط در نوبت صبح دایر هستند؛ درحالی که بعضی دیگر از آن‌ها بعد از ظهر نیز خدمات آموزشی ارائه می‌دهند و دسته سوم مهدکودک‌هایی هستند که به‌صورت شبانه روزی می‌باشند. این نوع از مهدکودک‌ها از نوزادان شیرخوار تا کودکان شش سال را نگهداری می‌کنند.

سیستم آموزشی مهدکودک‌ها

برنامه‌ی آموزشی مهدکودک‌ها با توجه به نوع آن‌ها و سن و سال کودکان به چند دسته تقسیم می‌شود. مهدکودک‌هایی که امکان پذیرش نوزادان را دارند تنها از آن‌ها در بخش‌هایی مجزا نگهداری می‌کنند. اما برای کودکان سه سال به بالا برنامه‌های آموزشی متنوعی ارائه می‌دهند که عبارتند از:

دوره‌ مهارت‌های اجتماعی

از آن‌جایی که بخش بزرگی از فعالیت کودکان پس از ورود به جامعه را ارتباطات تشکیل می‌دهد؛ در مهدکودک‌ها بخش ویژه‌ای را به آموزش نحوه برقراری ارتباط با دیگران در جامعه و چگونگی رویایی با مسائل و مشکلات اختصاص می‌دهند. این دوره از تمریناتی اعم از نحوه احوالپرسی کردن، چگونه نشستن، برخاستن، غذا خوردن و رفتار کردن با افراد مختلف تشکیل شده است.

کارگروهی

بخش عظیمی از فعالیت کودکان در مهدکودک به کار گروهی اختصاص دارد. مربی مهدکودک با توجه به میزان بهره هوشی کودکان، سن آن‌ها و خصوصیات اخلاقی‌شان، کودکان را به چند گروه تقسیم می‌کند و سپس مسئولیت و یا وظیفه انجام کاری را بر عهده آن‌ها می‌گذارند. انجام کارها به‌صورت گروهی باعث می‌شود کودکان بازی، مطالب آموزشی و همین‌طور چگونگی برقراری ارتباط با هم سن‌وسالان‌شان را نیز بیاموزند.

روش‌های تدریس در مهدکودک‌ها

روش‌های مختلف آموزشی، نتایج و پیآمدهای متفاوتی به دنبال دارند. تکنیک‌های آموزشی در مقاطع تحصیلی گوناگون، متفاوت هستند؛ طوری که روش‌های آموزشی در مدارس بیشتر از پرسش و پاسخ تشکیل شده؛ در حالی که در مهدکودک‌ها از بازی و دیگر روش‌های آموزشی استفاده می‌کنند. از طرفی از آن‌جایی که کودکان دارای روحیه حساس و حافظه قوی می‌باشند؛ سیستم آموزشی آن‌ها باید انعطاف‌پذیر، مرحله به مرحله، مساله محور، انتقال غیر مستقیم اطلاعات و آموزش‌ها و به‌صورت گروهی یا انفرادی باشد. برای آموزش به کودکان روش‌های مختلفی وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به؛

روش مونته سوری

مونته سوری یکی از پرکاربردترین و محبوب‌ترین تکنیک‌های استفاده شده در مهدکودک‌ها محسوب می‌شود. قواعد مونته سوری بر اساس یادگیری کودکان با استفاده از دست، کاردستی و کار گروهی پایه‌گذاری شده است. در واقع هدف اصلی در روش مونته سوری تقویت قوه خلاقیت و عملکرد ذهنی کودکان است. از طرفی مربیان مهدکودک در زمان استفاده از روش مونته سوری، کودکان را باید هنگام کار با یکدیگر کاملا آزاد بگذارند و در صورت نیاز کودکان، به آن‌ها مشاوره دهند و یا راهنمایی‌شان کنند.

روش والدروف

این تکنیک بر اساس تخیل، تصور و تقلید است. روش والدروف کودکان را به دنیای ترکیبی از هنر و بازی می‌برد. مربیان با استفاده از این روش کنجکاوی و قدرت ابتکار کودکان را افزایش می‌دهند. بیشتر تمرینات روش والدروف باید در کارگاه و به‌صورت جمعی انجام بگیرد. همچنین قسمتی از این سبک آموزشی به کار در باغچه، اجرای تئاتر و کارهای هنری اختصاص دارد. مهدکودک‌هایی که از روش والدروف برای آموزش کودکان استفاده می‌کنند؛ عموما سیستم آموزشی با کیفیتی دارند.

روش آموزش فاصله‌دار

همانطور که مشخص است روش آموزشی فاصله دارد بر پایه تکرار، بنا گذاشته شده. در این تکنیک آموزشی مطالب به‌صورت فشرده تکرار می‌شود و در بین آن‌ها کودکان باید استراحت کنند. از آن‌جایی که کودکان در این دوران مطالب را سریعتر، عمیق‌تر و راح‌تر می‌آموزند. روش آموزش فاصله‌دار روند یادگیری آن‌ها را سریع‌تر می‌کند و همچنین کودکان را ترغیب می‌نماید تا بتوانند برنامه‌های درسی خود را به بخش‌های کوچکتری تقسیم کنند.

آموزش کودکان :نیازهای روانشناختی کودکان زیر 7 سال چیست؟

دنیای کودکانه دنیای عجیبی هست. دنیایی همراه با سادگی و صداقت، دنیایی همراه با مهربانی و عطوفت. کودک هم یکی از اعضای یک خانواده هست. خانواده شامل پدر و مادر و فرزند است. اگر اعضای خانواده بخواهند با اعتماد به نفس باشند و خودشکوفا، باید هنرهمزیستی یا همان مهارت های برقراری ارتباط با یکدیگر و رفع نیازهای یکدیگر را بیاموزند. پس پدر و مادر برای داشتن فرزندان شاد باید مهارت های رفتار کردن با او را یاد بگیرند.

هر فردی از بدو تولد یکسری نیازهایی دارد که باید برآورده شوند. اگر هر یک از این نیازها به موقع و صحیح تامین نشود می تواند فرد را در بزرگسالی با مشکل رو به رو کند. از زمان تولد تا حدود 7 سالگی یک فرد، می تواند مهم ترین و تاثیرگذارترین سالهای زندگی آن فرد باشد. زیرا تقریبا درصد زیادی از شخصیت یک فرد در این سنین شکل می گیرد. نوع رفتاری که والدین با فرزندشان دارند و نوع نیازهایی را که در او تامین می کنند می تواند به شدت بر روی شکل گیری شخصیت کودکان تاثیرگذار باشد.

هرم نیازها
یکی از مهم ترین روانشناسانی که در رابطه با نیازهای افراد در سنین مختلف صحبت کرده است آبراهام مزلو است. از نظر آبراهام مزلو، انسان ها 5 طبقه نیاز ذاتی و ضروری دارند که تامین نیازهای آنها است که هم منجر به یادگیری می شود و هم اعتماد به نفس افراد را بالا می برد. 3 طبقه اول نیازهای مزلو مربوط به دوران قبل از دبستان و زیر 7 سالگی است.

این نیازها به ترتیب زیر است:
الف- نیازهای زیستی یا فیزیولوژیک (غذا، آب، مسکن، پوشاک)
ب- نیاز به ایمنی (وجود نظم و ثبات در زندگی)
ج- نیاز به تعلق داشتن (عشق)
د- نیاز به عزت نفس (احترام از جانب خود و دیگران)
ه- نیاز به خودشکوفایی

تامین این نیازها در یادگیری کودکان و بالا بردن اعتماد به نفسشان بسیار اهمیت دارند. 

نیازهای جسمانی
 نیازهای فیزیولوژیک که شامل آب، غذا، هوا و مسکن است، از طریق غذا و آب خوردن، مسکن و محیط زندگی مناسب، پوشاک مناسب و محبت پدر و مادر تامین می شود. والدین باید بلافاصله به این نیازهای کودکان حداقل تا حدود 3 سالگی بدون درنگ پاسخ بدهند. اگر کودک گرسنه یا تشنه هست، این نیازش باید بلافاصله تامین شود. اگر لباسش را کثیف کرده باید تعویض شود. کم کم از حدود 3 سالگی با فاصله های زمانی بسیار بسیار کوتاه آموزش صبر را به فرزند باید شروع کنیم.  تامین این نیاز منجر به شکل گیری امنیت در فرزندان می شود. 

نیاز به امنیت
نیاز به امنیت یعنی دور بودن از خطر، هنگامی که کودکان مطمئن شوند از طرف افراد یا محیط اطراف خود خطری آنها را تهدید نمی کند احساس راحتی می کنند و به جستجو در محیط می پردازند. این نیاز از مهمترین نیازهای دوران نوزادی است. مزلو اعتقاد دارد که آزادی کامل و سهل گیری در کودکان ایجاد اضطراب  می کند.

پس تا حدی برنامه ریزی و ایجاد نظم و محدودیت در کارهای کودکان مفید است. حتی اگر فرزندی از لباس کثیفش ناراحت باشد و یا اینکه به هر دلیلی گریه می کند، تا حدود 3 سالگی با تامین این نیاز می تواند نیاز به امنیت را نیز در کودک تامین کرد. کودک متوجه می شود که کسی هست که بتواند به او غذا بدهد یا به او در تعویض لباس هایش کمک کند پس متوجه می شود دنیای محل زندگیش، دنیای امنی هست و کسانی هستند که او را دوست داشته باشند. پس در این حالت زمینه تامین نیاز بعدی یعنی نیاز به محبت فراهم می شود.

یکی از نیاز های کودکان، نیاز به احساس تعلق پذیری و عشق و محبت است

نیاز به محبت
سومین نیاز، نیاز به احساس تعلق پذیری و عشق و محبت است، یعنی پذیرفته شدن از سوی دیگران و دوست داشته شدن. این احساس به کودک کمک می کند تا به یادگیری بپردازد و اعتماد به نفس و عزت نفس بالایی را داشته باشند. بعضی از کودکان نمی توانند باور کنند که دیگران آنها را دوست دارند و در این زمینه شک می کنند. به همین جهت ممکن است رفتارهای نامناسب نشان دهند و خود را به بزرگترها بچسبانند. این کودکان برای برطرف کردن خواسته های خود کارهای نامطلوب انجام می دهند. 

یادگیری کودکان زمانی صورت می گیرد که نیازهای آنها به ترتیب اولویت تامین شود. کودک گرسنه و تشنه، کودکی که لباس مناسب نپوشیده و . نمی تواند یادگیری داشته باشد و همچنین نمی تواند درک خوبی از محیط زندگی اش داشته باشد و در نهایت نمی تواند خودش را دوست داشته باشد. قرار دادن یک برنامه صبحانه، میان وعده و ناهار مناسب در منزل یا کودکستان ها می تواند مفید باشد. همچنین والدین نیز باید به گونه ای رفتار کنند که احساس امنیت و دوست داشته شدن را در کودکان ایجاد کنند. زیرا کودکی که احساس اضطراب و نگرانی و طرد شدن داشته باشد نمی تواند آرام در جایی باشد و به یادگیری بپردازد و نمی تواند خودش را هم دوست داشته باشد پس به عنوان یک فرد ناتوان رشد می کند. تمام این مطالب برای مربیان مهدهای کودک نیز صدق می کند و باید رعایت کنند.

 
نیاز به استقلال
یکی از مهم ترین نیازهایی که یک کودک می تواند داشته باشد، نیاز به استقلال و مستقل بودن است. والدین باید با حفظ یک چهارچوب و ساختار مشخص، به فرزندشان استقلال بدهند. یکی از راهکارهای آن می تواند این باشد که از کودکتان بخواهید برای رفتن به مهمانی از بین 4 دست لباسی که شما انتخاب کرده اید، می تواند یکی را انتخاب کند. یا اینکه برای ناهار 3 غذا به او پیشنهاد بدهید و بخواهید که یک نوع آن را برای ناهار یا شام انتخاب کند. این گونه کودک متوجه استقلال و م گیری از او، می شود. این نیاز را باید از حدود 4 الی 5 سالگی در کودکان تامین کرد.  

10 نکته مهم در آموزش کودکان

شما می توانید با استفاده از این 10 نکته رابطه ی بهتری با کودک خود برقرار کنید، شادی بیشتری به زندگی او بیاورید، او را برای موفقیت های آینده در زندگی آماده کنید و در نهایت پدر و مادری عالی باشید پس این نکات را یاد بگیرید و از آن در تربیت کودک تان نهایت استفاده را ببرید.

بهترین روش برای تربیت کودکان چیست

یادگیری نکات تربیت کودک همیشه از مهم ترین بخش های وظایف والدین است، به خصوص این درباره تازه پدر مادرها اهمیت بیشتری دارد. در ادامه نکات تربیتی ساده و مختصری را برای شما آماده کرده ایم تا با استفاده از آن ها در سال جدید بتوانید کودکتان را هر چه بهتر تربیت کنید .

فرصت اشتباه به کودکتان بدهید
اجازه بدهید که کودک اشتباه کردن را هم تجربه کند، پس اگر در هوای گرم فصل تابستان برای پارک رفتن می خواهد پالتو بپوشد، با او مخالفت نکنید، اما لباس نخی و تابستانی هم همراه خودتان داشته باشید. زمانی که کودک اشتباه خود را پذیرفت و قبول کرد که هوا خیلی گرم است با سرزنش به او نگویید که « دیدی؟ حرف من رو گوش ندادی. من که بهت گفته بودم!» فقط لباس زمستانی اش را عوض کنید و از او بپرسید:«پوشیدن این لباس در هوای گرم چطور بود؟» در این صورت او احساس ناخویندی نخواهد داشت و می فهمد که اگر اشتباه هم کند باز هم پدر و مادرش او را دوست دارند .

10 نکته کنکوری تربیت کودک برای تازه پدر مادرها 

به کودکتان برچسب نرنید
وقتی که برچسب خجالتی بودن یا غیر اجتماعی به کودکتان می زنید، او به مرور در این نقش فرو رفته و تصور می کند که واقعا خجالتی و منزوی است. به این ترتیب شما نه تنها از غیراجتماعی شدن کودکتان جلوگیری نمی کنید، بلکه او را به سمت چنین رفتاری هدایت می کنید. به جای این کار سعی کنید او را در محیط هایی قرار دهید که فرصت دوستی و معاشرت با هم سن و سالانش را پیدا کند .

اجازه دهید کودکتان گریه کند
بگذارید کودک تان گریه کند و آرام شود. او باید بداند که گریه کردن ربطی به زن بودن، مرد بودن و کوچک یا بزرگ بودن ندارد. کودکتان باید احساساتش را بروز بدهد و یاد بگیرد که آن را درون خودش نریزد. پس به کودکتان نگویید:«گریه نکن!» یا «مرد که گریه نمی کنه!» این باعث می شود کودکتان به مرور فردی درونگرا و گوشه گیر شود .

به کودکتان یاد بدهید که همیشه هم حق با بزرگترها نیست !
برخی والدین به کودک خود می آموزند که همیشه باید به حرف بزرگ ترها گوش کرد و همیشه حق با بزرگ ترهاست اما در برخلاف تصور شما این آموزش کاملا اشتباه است. کودک باید یاد بگیرد که گاهی هم به خواسته های دیگران «نه» بگوید، چون در غیر این صورت کودک خود را تسلیم هر نوع خواسته بیمارگونه و آزاردهنده ای خواهد کرد، صرفا به این دلیل که آن خواسته از طرف یک بزرگتر بیان شده است .

نگران شگی کودکتان نباشید
کودک با بهم ریختن وسایل نیازش را به کنجکاوی نشان می دهد. ممانعت والدین از کنجکاوی های کودکانه، چراغ های ذهن کودک را خاموش می کند. نگران شگی فرزندتان نباشید، او نظم و ترتیب را از شما می آموزد. یادتان باشد کودکانی که بیشتر اقدام به لمس کردن، چنگ زدن، چشیدن و حتی پرتاب اشیای اطراف خود می کنند، از توانایی بهتری در یادگیری برخوردار هستند. کثیف کاری کودکان شاید برای شما ناراحت کننده باشد اما این رفتار می تواند درک کودک از دنیای اطراف خود را افزایش دهد. بازی کردن و لمس اشیای مختلف می تواند مهارت یادگیری کودک را به شدت تقویت کند .

نکات مهم تربیت کودکان

بهترین هدیه برای کودکتان بوسیده شدن و در آغوش گرفتن است
گرانبهاترین هدیه ای که که می توانید به فرزندتان بدهید؛ در آغوش گرفتن و بوسیدن او است. این هدیه حتی از اسباب بازی و هدیه های مادی دیگر نیز ارزشمندتر است . وقتی فرزندتان کار خوبی کرد، حتما او را به صورت عاطفی، لمسی تشویق کنید . هرگز به او نگویید:«خب برو بسه دیگه!» اجازه بدهید تا زمانی که می خواهد در آغوش شما بماند. یک نکته مهم دیگر در این رابطه اینکه محبت های لمسی سن و سال نمی شناسد. هرگز به این خاطر که فرزندتان بزرگ شده و حالا به نوجوانی رسیده، او را از آغوش خود محروم نکنید .

به جای کودکتان احساس نکنید
به جای کودکتان احساس نکنید و حرف نزنید! نگویید:«حالا دیگه سردت شده، بیا لباس تنت کنم. یخ کردی!» «بیا غذا بخور گرسنه ت شده!» «بذار من برات این رو درست کنم!» این حرف ها باعث می شود که ارتباط کودک با خودش، بدنش و احساساتش قطع شود. علاوه بر این شما با این رفتار باعث می شوید که استقلالش از او گرفته شود و کودکی وابسته تربیت شود .

وقتی کودکتان حرفتان را گوش نمی دهد رفتار خودتان را اصلاح کنید
آیا هر چه به کودکتان می گویید، حرف شما را گوش نمی دهد؟ کلافه شده اید و نمی دانید چه کنید؟ ساده است چون بچه ها شنوده های خوبی نیستند اما مقلدهای خیلی خوبی هستند. وقتی شما فریاد می زنید که چاقو را زمین بگذارد، او نه تنها چاقو را زمین نمی گذارد، بلکه فریاد هم می کشد. چرا که شما با داد و فریاد حرف تان را زده اید. اگر با مهربانی رفتار کنید، آنها هم جواب مهربانی شما را می دهند. اگر با احترام با او برخورد کنید، او هم به شما احترام می گذارد. در هر حال این شما هستید که تعیین می کنید، رفتار او باید چگونه باشد .

از خودتان انتقاد نکنید
با خودتان مهربان باشید و مدام از خودتان انتقاد نکنید. انتقاد از ظاهر خودتان این پیام را به کودک می دهد که عزت نفس یک شخص به مدل شلوار یا وزن یا قد او بستگی دارد. این رفتار به ویژه در دخترها نمود بیشتری خواهد داشت. دخربچه ها بسیار تحت تاثیر رفتار و گفتار مادرشان هستند. رفتار شما به عنوان مادر باعث می شود که کودک یک عمر خودش را با ذهنیت های شما در آینه ببیند و قضاوت کند. این رفتار علاوه بر اینکه باعث رفتن به سمت عادات غذایی بد و رژیم های سخت می شود، بلکه اعتماد به نفس فرزندتان را هم از او می گیرد .

این 3 جمله ممنوعه را به کودکتان نگویید
وقتی شما، برای آرامش کودک تان که آسیب دیده و زخمی شده است، دیوار یا اسباب بازی را سیلی می زنید و می گویید:«اینو دعواش کردن، دیگه گریه نکن» یا « الان می رم می زنمش!» به صورت غیرمستقیم «انتقام گیری» را به کودکتان می آموزید. اگر به کودک بی اشتهایتان بگویید:«اگر غذا نخوری، غذا را به فلانی می دهم!»، به این ترتیب «خساست» را به کودکتان آموزش می دهید. اگر کودکتان خواهرش را کتک زد، نگویید:«این را نکن!» بلکه دستش را بگیرید و بر سر خواهرش بکشید و بگویید با دستت می توانی کارهای بهتری هم انجام دهی .

درباره نکات مهم تربیت کودکان بیشتر بدانید

چند اصل مهم در تربیت کودکان

تحسین و پاداش
بهترین پاداش برای کودکان تعریف، تمجید، تحسین و محبت شماست. استفاده از اسباب بازی و خوراکی های متنوع برای پاداش به کودکان اامی نیست. شاید استفاده از تابلوی ساده ای که در آن ها رفتار خوب فرزندتان را با یک ستاره پاداش دهید، موثرترین تمجید از وی باشد .

حد و حدود و خط قرمزها
کودکان باید به طور کامل با حد و حدود و خط قرمزها آشنا باشند و به وضوح بدانند چه کارهایی پذیرفته و کدام غیرقابل قبول هستند. با تعیین حد و حدود برای فرزندتان مشخص می کنید از وی چه انتظاری دارید و محدوده آزادی عمل او کجاست .

نظم
حد و حدود و خط قرمزها با رعایت نظم امکان پذیر می شود و نظم یعنی نظارتی قاطعانه و عادلانه. برای برقراری نظم راه های متفاوتی مانند قاطعیت در صحبت کردن یا هشداری ساده با حرکت انگشت سبابه وجود دارد، اما نکته پراهمیت این است که هرگز نباید نظم را با استفاده از خشونت و تنبیه برقرار کنید .

هشدارها

هشدار دو نوع است. در هشدار نوع اول برنامه بعدی روزانه را به اطلاع کودک می رسانید. برای مثال به او اطلاع می دهید که به زودی باید آماده رفتن به رختخواب شود یا اینکه تا چند دقیقه دیگر سفره غذا پهن می شود. در هشدار نوع دوم رفتار نامناسب فرزندتان را به گوشزد می کنید و در واقع به او فرصت می دهید تا رفتار خود را تصحیح کند .

 آموزشگاه کودکان:چگونه رنگها را به کودکان آموزش دهیم؟

کودکان در دنیای رنگینی زندگی می‌کنند، با این وجود تشخیص دادن رنگ‌ها برای کودک 3-2 ساله کار ساده‌ای نیست. اگر به نقاشی‌های کودکتان توجه کنید، حتما می‌بینید که او گاهی آسمان را سبز و زمین را آبی می‌کشد.
 ناراحت نباشید این موضوع جای نگرانی ندارد. کودکان دیر یا زود رنگ‌ها را از هم تشخیص می‌دهند. با این حال به شما کمک می‌کنیم راهکارهایی بیاموزید تا کودکتان در این مرحله سریع‌تر قدم بردارد.

مفهومی ناملموس

درست است که کودکان رنگ‌ها و اسامی مربوط به آنها را دیر می‌آموزند اما این مساله به آن معنی نیست که دنیای اطرافشان سیاه و سفید است. از 18 ماهگی بینایی یک کودک تقریبا مثل یک فرد بالغ است و به خوبی رنگ‌ها را از هم تشخیص می‌دهد. او می‌تواند کاملا متوجه این موضوع باشد که 2 شی یکسان 2 رنگ مختلف دارند یا اشیای مختلف (تنه درخت، پایه میز، صندلی و.) پایه رنگی یکسانی دارند. به مرور که کودک بزرگ می‌شود مقایسه‌ها در ذهن او شکل می‌گیرد و رنگ‌ها را بهتر می‌آموزد. با این حال شما می‌توانید او را در این راه یاری کنید.

چگونه رنگها را به کودکان آموزش دهیم

بازی‌های متفاوت

هر نوع بازی که کنجکاوی کودک را تحریک کند در آموزش رنگ به او موثر است. پیشنهاد می‌کنیم یک ظرف بردارید و در آن میوه‌های مختلفی از جمله گوجه‌فرنگی، آلوی زرد و کشمش بریزید. از او بخواهید آنها را با توجه به نوع و رنگ جدا کند.
بار دیگر چند نوع میوه و سبزی تنها با دو رنگ متفاوت انتخاب کنید و از او بخواهید تنها براساس رنگ آنها را از هم جدا کند مثلا توت‌فرنگی و گوجه را در یک دسته و موز و آلو را در دسته دیگر قرار دهد. اجازه ندهید فرزندتان از بازی خسته و دده شود. به موقع آموزش‌ را تمام کنید تا حوصله‌اش سر نرود.

دایره لغاتش را غنی کنید

آموزشگاه کودکان:آموزش صبر کردن به کودکان

صبر فضیلت مهمی برای کودکان و بزرگسالان است

چرا آموزش صبر به کودکان اهمیت دارد؟
صبر فضیلت مهمی برای کودکان و بزرگسالان است. دنیای امروزی بسیار سریع و دست یافتنی شده است. به طوری که حتی یک تاخیر کوچک نیز ما را ورشکسته می کند. با بزرگ تر شدن کودکان ما و ورود آن ها به دنیای بزرگسالی وضعیت از این هم بدتر خواهد شد. در این شرایط صبر کردن می تواند بسیار سودمند باشد.

صبر می تواند به کودکان کمک کند تا در هنگام بروز یک تاخیر و ناکامی، آرام باشند. صبر به کودکان یاد می دهد که اگر چیزی به نفع آن ها نیست، آن را رها کنند. صبر کردن به کودکان می آموزد که نوبت را رعایت کنند، نوبت خود را به دیگری بدهند و اجتماعی تر و دوست داشتنی تر بشوند. صبر همچنین باعث می شود که کودکان بهتر خود را کنترل کنند. با وجود همه این مزایا، برخی از والدین ترجیح می دهند کودکانشان پرخاشگر باشند تا صبور، چرا که آن ها تصور می کنند، چیزی که جهان امروز بدان نیاز دارد، پرخاشگری است نه صبوری.

اما در مقابل، تحقیقات به وضوح نشان داده اند که کودکان صبور، در آینده به دانش آموزانی درخشان در مدرسه و افرادی موفق در اجتماع تبدیل می شوند.

مطالعه انجام شده در زمینه صبر کردن کودکان:
دانشگاه استانفورد چهل سال قبل آزمایشی روی کودکان انجام داد. آنها کودکان را به اتاقی بردند و به آنها مارشمالو دادند و به انها گفتند تصمیم با شماست، یا کلوچه رو الان بخورید یا اگر صبر کنید بعد از ١٥ دقیقه کلوچه دیگری به شما جایزه داده خواهد شد. کودکانی که صبر کردند در آینده در تحصیلات دانشگاهی و تمام مراحل دیگر زندگیشان به مقدار چشمگیری موفق تر بودند. صبر را از کودکی به فرزندانمان بیاموزیم.

صبر کردن در باور بسیاری از دانشمندان کلید موفقیت و خوشبختی کودک در آینده است

سن مناسب برای  آموزش صبر به کودکان:
در ١٤ ماه اول زندگی باید خواسته های بچه ها بلافاصله انجام شود تا او را به اطمینان و احساس امنیت لازم برساند.
 
دو سالگی
تا دو سالگی خواسته های کودک باید تا جای ممکن زود انجام شود. در این سن کودک را در مواردی میتوان بین چند ثانیه تا یک دقیقه هم منتظر گذاشت.
 
دو تا پنج سالگی
بین دو تا پنج سالگی باید صبر را به کودک آموخت. هر وقت کودک چیزی خواست باید برآورده کردن خواسته او را کمی به تعویق بیاندازیم.

برای مثال بگوییم: اول دستمو بشورم بعد بهت آب بدم. اول به بابا زنگ بزنم بعد بهت بستنی بدم. کودکانی که از دو سالگی صبر کردن را می آموزند و یاد می گیرند لذت را برای پاداشی بیشتر به تعویق بیاندازند در آینده انسان هایی بسیار موفق ترند. البته یک نکته مهم در این بین وجود دارد و آن اینکه کودک باید مطمئن باشد که حرف شما حرف است و قول شما قول. به بیان دیگر از پایان دوسالگی باید پدر و مادر از فرزندشان بخواهند که برای هر کاری صبر کند.

چند ثانیه، چند دقیقه و حتی ساعت و روز. بدین ترتیب کودک متوجه می شود رنج امروز مبنا نیست و رنج امروز و صبر امروز پاداشی در فردا به همراه دارد. کودک باید لذت و رنج امروز را با لذت و رنج فردا مرتبط بداند. صبر کردن یا به زبانی دیگر، به تاخیر انداختن لذت به باور بسیاری از دانشمندان کلید موفقیت و خوشبختی کودک در آینده است که از ابتدای 3 تا 6 سالگی فرصت پرورش آن است.
 

بزرگترین چالش در آموزش صبر به کودکان این است که آن ها مفهوم زمان را به خوبی درک نمی کنند

 
آموزش صبر به کودکان
1- بگذارید انتظار بکشد
هرچیزی را خواست، بلافاصله به او ندهید! اجازه بدهید فرزندتان احساس ناخوشایند انتظار را تجربه کند؛ چون این یک تغییر بزرگ و مهم است». به فرزندتان کمک کنید که بی‌صبری خودش را مدیریت کند.

2- از یک زمان سنج استفاده کنید
بزرگ ترین چالش در آموزش صبر به کودکان این است که آن ها مفهوم زمان را به خوبی درک نمی کنند. تفاوت بین «الان»، «به زودی» و «بعداً» برای آن ها به معنی چند دقیقه است. بنابراین اگر شما به آن ها بگویید که فلان کار بعداً انجام خواهد شد، آن ها سوال پرسیدن درباره آن موضوع را چند دقیقه دیگر شروع می کنند. راهی که به آن ها احساس بهتری نسبت به کنترل زمان بدهد، دادن یک زمان سنج (دیجیتال یا ساعت شنی، بسته به سنشان) است. به آن ها اجازه دهید که به کمک یک زمان سنج بدانند که به طور دقیق چه مدت باید منتظر باشند. تماشای یک زمان سنج دیجیتال و یا یک ساعت شنی یک راه عالی برای سپری شدن زمان طولانی می باشد.

3- به قول هایتان عمل کنید
اگر به کودکتان قول داده اید که پس از آشپزی با وی نقاشی می کشید، به قولتان عمل کنید. کودکتان نیاز دارد، بفهمد که اگر صبورانه منتظر باشد، وعده گفته شده، انجام خواهد شد. اگر شما زیر قولتان بزنید، دفعه بعدی که از کودکتان بخواهید صبر کند، او نمی فهمد که پس از انتظارش چه اتفاقی خواهد افتاد.

4- کودک‌تان را در اموری که نیاز به صبر دارد، مشارکت بدهید
کودکان را به کارهایی که فورا نتیجه نمی‌دهند و زمان می‌برند تا به ثمر برسند، تشویق کنید. مثلا از او بخواهید با لگوهایش یک سازه‌ی متفاوت و کمی پیچیده‌تر بسازد، برایش پازل بخرید و از او بخواهید همراه شما بذر گل بکارد و از آن مراقبت کند تا سبز شود. مطمئن شوید که کودک مدام با انواع گجت‌ها و بازی‌های کامپیوتری که فقط با فشار یک دکمه جواب می‌گیرد، سرگرم نیست!

5- حواسشان را منحرف کنید
به کودکان آموزش دهید که چگونه به وسیله منحرف کردن حواسشان به چیزهای دیگر، برای مثال: گوش کردن به موسیقی، تماشای عبور و مرور مردم، تماشای تلویزیون در اتاق انتظار، صحبت با کودکان هم سن و سال و . می توانند انتظار را جذاب کنند.

6- به کودک‌تان درباره‌ی احساساتش بگویید
کودک نوپا وقتی منتظر می‌ماند، نمی‌تواند احساس سرخوردگی‌ و یأس خود را بیان کند! اما شما می‌توانید برای احساسات مختلف او اسمی بگذارید و کمکش کنید آنها را به زبان بیاورد. از طرفی وقتی موفق شد برای چیزی صبر کند، تشویقش کنید. اگر کودک پیش‌دبستانی شما توانست در برابر چیزی صبوری به خرج دهد، به او بگویید: «می‌دونم که انتظار کار خیلی سختیه اما تو از پسش براومدی و این خیلی خوبه. تو صبر کردی». نظر دکتر بروکس در این مورد این است که اگر شما برای صبر فرزندتان ارزش قائل شوید، او ترغیب می‌شود بیشتر تلاش کند و به اندازه‌ی کافی صبر کند تا به نتیجه برسد.

وبلاگ آموزشگاه کودکان:آموزش‌های کودکان را از چه سنی شروع کنیم؟

این نکته بسیار مهم را همه ما می‌دانیم که کودک زیر ۷ سال را نباید به طور  مستقیم آموزش داد و برای آموزش او باید از روش‌های تخصصی و عینی کمک بگیریم. همچنین همه ما می‌دانیم که آموزش تنها به آموزش‌های رسمی محدود نمی‌شود.

اولین آموزش‌ها در خانواده و در محیط آرام خانه شکل می‌گیرد. مانند آموزش خوب زندگی کردن، خوب حرف زدن و در کل آموزش چگونه درست اندیشیدن را باید از‌‌ همان روزهای نخست کودکی در نهاد کودک جای دهیم تا با رشد روحی و روانی و فیزیکی او این امر مهم نیز به تکامل برسد و بعد سایر آموزش‌های جانبی را شروع کنیم. شایان ذکر است که آموزش کودک در این سنین صرفا به صورت غیرمستقیم و بیشتر از طریق تحریک تمام حواس پنجگانه‌اش باید صورت بگیرد، چون کودک مانند ما تجربه لازم برای تمرکز در کلاس آموزشی رسمی را به دست نیاورده است و شاید تحمل کلاس آموزشی برایش خسته کننده وکسالت‌آور باشد. پس بهتر است آموزش‌ها در خلال بازی باشد تا برای کودک ایجاد علاقه و انگیزه کند. آموزش در این زمان بسیار دشوار و  مهم است زیرا ریشه‌های آموزش را به وجود می‌آورد و باید کاملا تخصصی و تکنیکی باشد.

آموزش زبان دوم

کودک از بدو تولد حس شنوایی فوق‌العاده‌ای دارد که به او اجازه می‌دهد اصوات مختلف را از هم تشخیص دهد. اگر از‌‌ همان بدو تولد با کودک با دو زبان صحبت کنیم او توانایی درک هر دو زبان  پیدا می‌کند. این کودک دیر زبان باز خواهد کرد زیرا با دایره وسیعی از لغات مواجه می‌شود که باید آن‌ها را پردازش کند و در نتیجه دیر زبان باز می‌کند وگاهی لغات دو زبان را با هم مخلوط می‌کند، ولی بعد از مدتی و  در صورت مداومت کار برایش عادی می‌شود. این حالت کاملا طبیعی است و در ۴- ۳ سالگی از بین می‌رود. این نکته را به یاد داشته باشید که هرگز برای آموختن یا حرف زدن یک زبان نباید به کودک فشار آورد. همیشه با کوچک‌ترین پیشرفتش او را تشویق کنید و در صورت ناکامی‌اش در هیچ صورتی نگرانی خود را به او نشان ندهید زیرا ممکن است در حرف زدنش دچار مشکل شود. البته بهتر است آموزش زبان دوم را پس از تکمیل زبان اول و کامل شدن دایره لغات کودک آغاز کنیم، زیرا کودک معمولا در ۳ تا5/3سالگی به این مهارت دست می‌یابد. می‌توان هم‌زمان با شروع مهدکودک آموزش زبان دوم را آن هم به طور غیرمستقیم آغاز کرد و آموزش مستقیم را با شروع مدرسه ادامه داد.

آموزش نقاشی

از ۲سالگی می‌توان آموزش رنگ‌ها را به کودکان آغاز کرد زیرا کودک از لحاظ روانی و جسمی رشد می‌کند، ماهیچه‌هایش قوی می‌شود و از نظر بینایی چشمش توانایی دنبال کردن و هدایت دست به هر سمتی را که می‌خواهد، دارد. کودکان معمولا سعی می‌کنند خطوطی را از چپ به راست رسم کنند. از آنجا که نقاشی آغازی برای نوشتن است، لازم است کودک را به کشیدن نقاشی تشویق کرد. بهترین سن برای شروع آموزش نقاشی با هدف  ایجاد خلاقیت در کودک و نه نقاشی کردن در پایان ۴‌سالگی است. منظور از آموزش نقاشی تنها فراهم کردن فضایی برای رشد خلاقیت بچه‌ها از جمله نقاشی است. حتی والدین خود می‌توانند عهده‌دار این امر باشند. می‌توانید از موسیقی، تئا‌تر، بازی، ‌قصه، شعر و. استفاده کنید و فضایی را به وجود آورید تا کودک‌تان خود را با زبان تصویر آشنا کند. نقاشی یک زبان بین‌المللی است؛ زبانی برای گفتن ناگفته‌ها. بهتر است کودک تا ۳ سالگی از گواش، آبرنگ و مداد شمعی برای نقاشی استفاده کند و از 4.5 سالگی به بعد از مدادرنگی استفاده کند. می‌توانید پایین دیوار اتاقش را سرتاسر مقوا بچسبانید و او را توجیه کنید که فقط در آنجا مجاز است نقاشی کند.

آموزش مهارت‌ها و ارزش‌های اجتماعی

مهارت‌های زندگی دائما تذکر دادن به کودک نیست؛ این‌که به او بگوییم مودب باش، جلوی بزرگ‌تر بایست، درست بخور، درست بشین، این‌طوری حرف نزن، این‌طوری حرف بزن، سلام کن، خداحافظی نکردی. این‌ها نه تنها مهارت‌ها را بالا نمی‌برد بلکه اعتماد به نفس آن‌ها را نیز پایین می‌آورد. او برداشتی را که ما از هر کدام از باید‌ها و نباید‌ها داریم را ندارد. پس باید به صورت تجربی بیاموزد که ادب یعنی چه؟ تربیت یعنی چه؟ هرچقدر ما برایش توضیح دهیم او به درک درست نمی‌رسد و باید تجربه کند. اگرکودک ما سلام نکرد یا خداحافظی را فراموش کرد نشانه آن نیست که او بی‌ادب است و بی‌ادب می‌ماند. او هنوز درک درستی از این واژه‌ها ندارد یا شاید زمان استفاده مناسب از آن را نمی‌داد. در هر صورت او را به اجبار وادار به کاری که میل به انجام آن ندارد، نکنید. برای آموزش او روش ترغیب وتشویق بسیار مناسب است. هیچ‌ وقت برای انجام ندادن رفتارهای اجتماعی احساس شرم و گناه به او ندهید و از جملاتی مانند بد و زشت است و گناه و. استفاده نکنید. برای انجام کاری اصرار و خواهش نکنید چون نتیجه‌ای نخواهد داشت یا اگر هم داشته باشد موقتی است و زود از بین می‌رود.

آموزش موسیقی

بر اساس پژوهش‌های بسیار، درک موسیقی از دوران جنینی آغاز می‌شود. اما دریافت علائم صوتی و واکنش‌های ناشی از آن زمانی است که کودک قادر به تحلیل و تفکیک صدا‌ها و آوا‌هاست. بسیاری از کار‌شناسان آموزش و نیز روان‌شناسان در پی تحقیقات پژوهشگران بهترین سن آموزش موسیقی به کودکان را ۲ تا ۸ سالگی می‌دانند؛ البته باز هم به روش غیرمستقیم.

آموزش ورزشی

یکی از رشته‌های ورزشی مناسب برای سنین زیر پیش دبستان ژیمناستیک است تا مهارت‌ها و هماهنگی‌های حرکتی کودک تقویت شود. در بسیاری از مهد‌ها و باشگاه‌ها این کلاس‌ها دایر است و والدین می‌توانند از ۴ سالگی فرزندشان را در این کلاس‌ها ثبت‌نام کنند. البته از این سنین می‌توان کودک را با شنا نیز آشنا کرد.

برای ثبت آگهی رایگان به سایت شهر24 مراجعه کنید.

سایت شهر24 مرجع آگهی های رایگان.با سایت شهر24 دیده شوید.

آموزش کودکان :روش های آشنا کردن کودکان با احساساتشان

نحوه بخورد با احساسات را به کودکان آموزش دهید

 باید کودکان را با احساساتشان آشنا کرد و از آنها خواست در مورد احساسشان حرف بزنند؛ در ابتدا باید به کودک کمک کرد تا بتوانند احساسشان را پیدا کنند مثلاً «از اینکه صبر کردی تا حرف من تمام شود ناراحت شدی؟» یا «از اینکه بابایی تو رو با خودش نبرد غمگینی؟» یا «حتما از اینکه ما تو رو تنها بزاریم می‌ترسی».

به کودکان اطمینان بدهید شما برای شنیدن و تایید احساساتش حضور دارید، مثلاً «توحق داری از دست من عصبانی باشی، چون دوست داشتی تلویزیون نگاه کنی، ولی ما باید به فروشگاه می‌رفتیم و متاسفانه کاریش نمی‌شد بکنیم.»، به وضوح باید به او تاکید کنید که عصبانیت روش خوبی برای ابراز خشم نیست، برای این کار نخست باید با رفتار خود برای بچه‌ها الگو باشید یعنی خودتان وقتی خشمگین می‌شوید، داد و فریاد نکنید.

 

وقتی خشمگین هستید، با کودک صحبت نکنید

 وقتی خودتان خشمگین هستید، صرفا بگویید من خشمگینم و سپس علت خشم را به او بگویید و پس از برطرف شدن خشم، دوباره او را در جریان بگذارید و بگویید عصبانیتم برطرف شد، با اجرای تئاتر و بازی‌های مدیریت خشم، این مهارت را به او به صورت عملی آموزش دهید، سپس هر وقت به شیوه‌ درست خشمش را ابراز کرد، به او تاکید کنید که از نحوه‌ ابراز خشمش راضی هستید.

 گاهی احساسات جایگزین یکدیگر می‌شوند؛ مثلا خشونت به جای خشم می‌نشیند یا غم به بدعنقی تبدیل می‌شود یا ترس به خجالت بدل می‌شود و همین موارد از علل اصلی درگیری والدین و کودک می‌تواند به حساب آید.

 در چنین مواردی باید تکنیک‌های مربوط به خودش را استفاده کنید، مثلا در هنگام خشونت کودک، تکنیک اتاق تنهایی را اجرا کنید، هنگام بهانه گیری تکنیک شنیدن حرف‌ها و یا هنگام نق زدن، تکنیک بی‌اعتنایی را می‌توانید اجرا کنید.

 

کودکان غمگین نیاز به رفتار ملایم دارند

وی با اشاره به اینکه کودکان غمگین نیاز به رفتاری ملایم دارند، گفت: در عین حال باید احساس ارزشمند بودن را در کودکان تقویت کرد؛ نگاه محبت آمیز، نوازش کردن، در آغوش گرفتن و با گرمی از آنها استقبال کردن به کودکان کمک زیادی خواهد کرد،  همین طور کودکانی که از اعتماد به نفس کمی برخوردارند، نیاز به عشق ورزیدن و احساس ارشمند بودن دارند.


این متخصص اطفال با تاکید بر اینکه باید از سرزنش، تحقیر و تنبیه کودکان خودداری کرد، یادآوری کرد:  سعی کنید از کودکان انتقاد نکنید و کوچکترین موفقیتشان را با شور و شوق تشویق کنید و پیام‌های مثبت به آنها بدهید مثلاً بگویید " تو امروز خیلی کار‌های خوب انجام دادی، آفرین "، " مدتی است که حسابی ازت راضی ام چقدر پیشنهاد‌های خوبی می‌دی "، "از اینکه بچه توانمندی مثل تو دارم احساس غرور می‌کنم  میدونستی من بهت افتخار می‌کنم".

آموزش زودهنگام به بچه ها؛ خوب یا بد؟

آموزش خواندن به روش مایکروویو
این سال‌ها آموزش الفبا و خواندن کتاب دیگر رده سنی ندارد. سن آموزش خواندن و نوشتن به کودکان پایین آمده است. مادر و پدرها داخل یک بازی رقابتی پرچالش شده‌اند که بچه‌ها تنها شرکت‌کنندگان آن هستند. کودک 3 ساله‌ای که می‌تواند 100 کلمه را فقط بخواند و یا حتی دست به قلم شود و چند جمله ‌ای هم بنویسد دیگر چیز عجیب و غریبی نیست. این بچه‌ها در مقایسه با آن دسته از کودکانی که سیستم عامل اندروید را به خوبی می‌شناسند و تبلت و گوشی لمسی مامان و بابا جای اسباب ‌بازی هایشان را گرفته، کودکان چندان نابغه‌ای نیستند. در این بازی بچه‌ها مانند همان غذای خامی هستند که ظرف یک دقیقه داخل مایکروویو گرم می‌شوند و در ظاهر هیچکس از مضرات و آسیب‌های احتمالی آن اطلاعی ندارد.

هرچند مهارت خواندن و نوشتن در اوایل کودکی به رشد کودک کمک می‌کند اما انجام غیرکارشناسی و بدون در نظر گرفتن ضررهای احتمالی این نوع آموزش تاثیر جدی بر روح و روان کودکان بر جای می‌گذارد.

کودکان با یکدیگر متفاوت هستند
برنامه‌های آموزشی خاصی وجود دارد که به طور اختصاصی برای نوزادان طراحی شده است. در این برنامه‌ها والدین حتی نوزادان را به اجبار وارد یک روند آموزشی می‌کنند. در سن 4 و یا 5 سالگی این طبیعی است که خانواده‌ها یک سری آموزش‌هایی را قبل از اینکه فرزند آنها وارد پیش دبستانی یا دبستان شوند انجام دهند برای مثال مهارت‌هایی که قبل از یادگیری کامل خواندن به کمکشان می‌آید و یک‌جورایی روند یادگیری را آسان‌تر می‌کند. نکته اینجاست که این آمادگی قبل از شروع دوره پیش دبستانی یا دبستان برای یک دسته از کودکان عملی چالش برانگیز و سخت به نظر می‌آید و برای عده‌ای دیگر بسیار ساده و گاه حتی شیرین. بنابراین سن آموزش به کودکان با توجه به شناختی که از استعداد و یا توانایی و یا به عبارتی ساده‌تر صبر و حوصله فرزندتان دارید با دیگر کودکان متفاوت است.

یادگیری طبیعی
حال بیایید سن مناسب آموزش کودکان و مفهوم یادگیری طبیعی را با یکدیگر تشریح کنیم. شما به عنوان مادر و پدر به دنبال این هستید که قبل از شروع رسمی آموزش فرزندتان در محیط خانه آموزش‌هایی را در زمینه خواندن و نوشتن به فرزندتان دهید. کتاب‌ها و سی‌دی های آموزشی و بازار تبلیغات داغی که در این زمینه وجود دارد دیگر قدرت تصمیم گیری درست را از والدین گرفته است. هرکسی به دنبال این است که نکند خدای ناکرده فرزند دلبندش از بچه‌های فامیل و دوست و آشنا کم نیاورد.

اما بگذارید به صورت اصولی و درست آموزش خواندن به کودک را شروع کنید. سن آموزش خواندن و نوشتن در کودکان می‌تواند به صورت طبیعی و بدون اجبار هم صورت بگیرد. یعنی از همان دوران نوزادی می‌توانید کودک را به صورت طبیعی و کاملا غیر مستقیم در معرض خواندن قرار دهید تا بعد ها با بالا رفتن سن او با اشتیاق و انگیزه وارد روند خواندن شود و اگر هم دلتان خواست از ابزارهای کمک آموزشی برای کامل‌تر شدن این روند استفاده کنید.
 

در سن 4 و 5 سالگی کودک ابتدا باید مفهوم خواندن و یا نوشتن را درک کند

روش‌های آموزش خواندن به صورت طبیعی
- کتاب خواندن والدین در مقابل کودکان
- بازدید از کتابخانه به اتفاق فرزندتان هرچند هم کوچک باشد
- قصه گویی شبانه برای بچه‌ها
- با یکدیگر کتاب خواندن
- خاموش کردن تلویزیون و پیشنهاد خواندن کتاب

با این راهکارهایی که برایتان نام برده‌ایم به جای اجبار کودکان به خواندن و نوشتن، فقط آنها را در معرض خواندن قرار داده‌اید و این باعث ایجاد انگیزه طبیعی کودکان به خواندن میشود. یادتان باشد پایه و اساس خواندن و نوشتن در کودکان باید قبل از دوران پیش دبستانی و یا دبستان شروع شود و والدین لازم است به صورت کاملا عملی و محسوس به بچه‌ها نشان دهند که خواندن و نوشتن در زندگی چقدر بااهمیت و عین حال لذت بخش و دوست داشتنی است.

خواندن و نوشتن اجباری چیست؟
در سن 4 و 5 سالگی کودک ابتدا باید مفهوم خواندن و یا نوشتن را درک کند در غیر اینصورت بدون آمادگی ذهنی و با استفاده از وسایل کمک آموزشی ذهن او خسته و دده از خواندن و نوشتن خواهد شد.

متاسفانه بعضی از والدین در سنین پایین ساعت خاصی را برای آموزش خواندن و نوشتن فرزندشان در نظر میگیرند. در این ساعات کودک همانند سیستم مدرسه مجبور است در یک جای ثابتی بنشیند و تحت آموزشهای سخت والدینش قراربگیرد. یادتان باشد کودک در این سن بیش از هر زمان دیگری به تفریح و بازی در کنار شما نیاز دارد. سن آموزش خواندن و نوشتن در کودکان خصوصا آموزش الفبا در تمام دنیا در 6 سالگی است. با دانستن این موضوع هرگز به دنبال آموزش سریع فرزندتان نباشید.

فواید آموزش خواندن و نوشتن در سنین پایین
اگر آموزش خواندن و نوشتن به کودکان به صورت طبیعی و با راهکارهایی که برایتان گفته‌ایم انجام گیرد میشود در کنار آن به صورت محدود و حساب شده از وسایل کمک آموزشی نیز استفاده کرد. اما با اینحال مهارت کودک در خواندن و نوشتن قبل از شروع دوران دبستان فوایدی هم دارد که نمی‌توان از آن به سادگی گذشت. این دسته از کودکان اعتماد به نفس بیشتری نسبت به دیگر کودکان دارند و سختی ها و مشکلاتی که در آغاز دوره دبستان در ارتباط با خواندن و نوشتن وجود دارد را تجربه نمی‌کنند. علاوه بر این تمرکز این دسته از کودکان بالاست و حافظه قویتری نیز نسبت به دیگر کودکان دارند.

اگر به دنبال این هستید که قبل از شروع دوران دبستان مهارت خواندن و یا نوشتن را به فرزندتان آموزش دهید حتما نکاتی که در این مورد برایتان برشمرده‌ایم را در نظر بگیرید تا به صورت طبیعی و با اراده و میل فرزندتان او را برای خواندن و نوشتن آماده کنید.